29 Ara CT ve MR farkları (Akademik bilgi)

Hem CT hem de MR kesitsel görüntüleme sağlasa da, her birinin sağlayabileceği bilgilerde kesin farklılıklar vardır. Genel olarak BT, kemik yapılarını görüntülemede daha iyidir. Ancak radyografiden çok daha yüksek yumuşak doku kontrast çözünürlüğü sağlar. MR, özellikle beyin ve omuriliğin değerlendirilmesinde ve yumuşak doku kas-iskelet sistemi sorunları için değerli olan olağanüstü yumuşak doku kontrast çözünürlüğü sağlar.  Aşağıdaki liste, sevk eden veteriner hekimlere farklı klinik problemler için MR veya BT görüntüleme endikasyonları ve farklarını anlatmaya çalıştık.
Nöbetler veya merkezi CNS işaretleri:  Beyin görüntülemesi için MR tercih edilir. Kontrast, neoplastik ve inflamatuar lezyonların tanınmasını artırmak için kullanılır. Prognoz ve cerrahi veya radyasyon tedavisi seçenekleri hakkında çok fazla bilgi elde edilir. Çoğu durumda neoplazi, enflamatuar hastalıklardan ve vasküler uzlaşmadan ayırt edilebilir. Bazen, bir tanı için BT eşliğinde biyopsi veya yeniden kontrol taramaları gerekebilir.
Kafa travması:  Yaralanmadan sonraki ilk 24 saat içinde görüntüleme yapılırsa CT tercih edilir çünkü akut kanama görülebilir. Bu süreden sonra yumuşak doku yaralanmaları daha az belirginleşir ve MR tercih edilir.
Burun hastalığı:  Hem MR hem de CT, neoplazi ve rinit için burun boşluğunu görüntülemede çok iyidir. Her ikisi de hastalığın boyutunu belirleyebilir ve kribiform uzlaşmayı değerlendirebilir. Maliyet etkinliği ve kemikli yapıları tam olarak değerlendirebilmesi nedeniyle CT tercih edilmektedir.
Yumuşak doku neoplazisi:  Kesitsel görüntüleme, özellikle yumuşak doku sarkomu vakalarında cerrahi planlama için hastalığın kapsamını belirlemede yüksek kalite sağlar. MR tercih edilen yöntemdir, ancak kontrastlı CT neredeyse aynı derecede etkilidir.
Oküler ve orbital kitleler:  MRG, hastalığın kapsamını tam olarak görselleştirmek ve kafa içi tutulumu dışlamak için endikedir. Ultrason, bu vakaların ilk değerlendirmesinde, neoplaziyi selülitten ayırt etmede ve biyopsi elde etmede de çok faydalıdır.
Omurilik hastalığı:  MRG tercih edilir ve bir lezyonun tanımlanmasında ve neoplazi, disk herniasyonunu ve embolik hastalığı ayırt etmede çok hassastır. Lumbosakral dejenerasyon vakalarında, ameliyatın endike olup olmadığını belirleyebilir. Lezyon, spinal kolonun belirli bir segmentinde tam olarak lokalize edilemiyorsa, miyelografi ve elektrodiagnostikler genellikle ilk prosedürler olarak gösterilir.
Tek taraflı alt motor hastalıklar:  MRG lateralize disk herniasyonunu ve sinir kökü tümörlerini belirlemede çok duyarlıdır.
Dirsek displazisi:  CT, koronoid süreç kırıklarını tanımlamak için çok faydalıdır.
Kısmi çapraz rüptür:  Ameliyattan önce hasarlı bir çaprazın doğrulanması istenirse MR endikedir. Menisküs yırtıkları da MRI ile görülebilir.
Omuz topallığı:  Şu anda, bisipital tenosinovit, supraspinatöz yaralanma veya OKB’yi değerlendirmek için radyografi ve ultrason değerlendirmesinin kombinasyonu endikedir.
Kronik otitis:  CT, orta kulak iltihabı / interna ile neoplaziyi tanımlamada ve ameliyat ihtiyacını belirlemede etkilidir.
Toraks:  CT, pulmoner metastazı tanımlamak için radyografiden daha duyarlıdır. Vücut duvarı ve mediastinal kitlelerin cerrahi veya radyasyon tedavisi planlamasında da faydalıdır. MR, karmaşık görüntüleme teknikleri olmadan göğüste doğal hareket ile sınırlıdır.
Karın: Şu anda ultrasonografi, hayvanlarda daha fazla veya daha fazla bilgi sağlama eğilimindedir.